System boloński to proces przekształceń w szkolnictwie wyższym rozpoczęty w 1999 roku w 29 państwach Europy na mocy Deklaracji Bolońskiej. Papier ten przewidywał szereg przekształceń w procesie kształcenia i całym systemie edukacji wyższej. Ministrowie szkolnictwa wyższego zdecydowali m.in. o podziale studiów na trzy etapy, utworzeniu Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego, wprowadzeniu punktacji ECTS, systematycznej inspekcji jakości kształcenia przez niezależne instytucje, a oprócz tego reklamowanie wymiany studenckiej. Poza najróżniejszymi kierunkami trójstopniowy podział studiów zaczął obowiązywać od roku akademickiego 2007/2008. Zaprzestano rekrutowania na jednolite studia magisterskie. Uczniowie I roku zaczynali obowiązkowo studia dyplomowe ( a także stopnia), podczas gdy żacy z Ii roku i wyższych lat kontynuowali naukę według starego typu, na koniuszku którego do przygotowania była praca magisterska. Licencjat w dużej mierze przypomina pracę magisterską. Rozbieżności dotyczą objętości wytworów, a oprócz tego poziomu podejmowanej w nich wiwisekcji naukowej. Nawiasem mówiąc utwory pisane na zakończenie studiów I stopnia nie są recenzowane, więc absolwent rejestruje w dziekanacie wyłącznie dwa egzemplarze zamiast trzech, jak robią to osoby kończące studia Ii stopnia, jakich obowiązuje praca magisterska. Żacy, jacy obronią osobiste licencjaty, dostają dyplom zakończenia studiów, a oprócz tego mają okazję posługiwać się tytułem zawodowym. Posiadają też prawo kolejnego kształcenia się - podczas studiów uzupełniających magisterskich. Nie kobiety i mężczyźni stawiają na to rozwiązanie. Nawiasem mówiąc taka była idea trójstopniowego systemu szkolnictwa wyższego.